schooljaren
.
Schoolfoto's Lambertusschool 1946.
Bovenstaande schoolfoto's zijn gemaakt in 1946. De Lambertusschool bestond toen uit 88 leerlingen, die hierboven allen op de foto staan. Kinderen uit een gezin stonden samen op een foto, dat bespaarde de ouders kosten. De foto is gemaakt op het huidige kerkplein. De muur met bogen op de achtergrond is de dan in aanbouw zijnde overdekte speelplaats. Verder dan dit is de bouw echter nooit gekomen, geldgebrek of had het uitbreken van de oorlog er iets mee te maken? In ieder geval stond de muur er in 1946 nog maar deze is kort daarna afgebroken.
Deze 'herinnering' is geschreven door Mimi Nas.
Mimi (Wilhelmina) Nas (1936) is een dochter van Wim Nas en Christien Kuipers.
Ze is geboren en getogen op de boerderij aan de huidige Willem van Esterenweg 5.
Haar schooljaren bracht ze door op de Lambertus Lagere school, die toen stond op de plaats van het huidige Dorpshuus. Heel dicht bij haar woning dus.
In 1960 trouwde Mimi met Henk van Boxtel.
De foto hiernaast is gemaakt voor hun huis in 1949 toen Mimi de Plechtige Communie had gedaan.
Met links naast haar broer Theo en rechts, met duif, Jo.
In november 1983, 37 jaar na de gemaakte schoolfoto's, werd er een reünie georganiseerd. De organisatie lag in de handen van Piet van Raaij, Jo van Schipstal-Arts en Mimi van Boxtel-Nas.
Het gedicht wat Mimi toen bij het openingswoord voordroeg heeft ze altijd bewaard en hebben we onlangs van haar gekregen. Het geeft een prachtig tijdsbeeld van het dorpsleven toentertijd.
.
Esteren van vroeger…
Veel is er veranderd in het dorp van onze jeugd,
Het ophalen van herinneringen doet ons deugd.
Daarin laten we vele namen de revue passeren,
De meeste zijn niet meer, het kan hen dus niet deren.
Het café van Pietje Peters was ‘Het Witte Huis’,
En Nöl van Dinther bracht de post bij je thuis.
Sjef Cornelissen was tuinman bij de meester en de pastoor,
En Janus Kuipers was de verwoede leider van het koor.
Herman Giesbers was van de Eierbond,
En Wim Nas ging voor het Ziekenfonds rond.
Louis Schonk had de Edah en het postkantoor,
En reed ook nog de taxi tussendoor.
Als Grad de Smid hoepels ging korten met z’n zonen,
Luisterden wij naar het vloeken in allerlei tonen.
Fons Bardoel handelde in vee,
En Cato van Raaij runde winkel en café.
Martien Peeters noemden wij ‘de sik’,
En Jan Snoek en Rich van Raaij bakte verse mik.
Bij Piet van der Heijden kon je terecht voor zwart en wit,
‘s Zomers haalde je er witkalk en ’s winters kolen voor de kit.
De schooljongens gingen voetballen op ‘de Vale’,
En Martien van Boxtel kwam de melk ophalen.
Het onderwijsteam noemden we Moortje, en Puk en Muk,
Ze waren alle drie nogal klein van stuk.
In augustus hadden we de hele maand vrij,
Maar echt vakantie was er toen niet bij.
Aardappels rapen moesten we op het land,
Met een beetje geluk kreeg je 5 cent per mand.
Bij Knillus vd Cruijsen maakte ze klompen met gekleurde stippen,
En bij Mieneke van der Heijden kon je je haren laten knippen.
Toon de Mulder maalde alle koren tot meel,
En een stal heette toen nog ‘de deel’.
Rein Kuijpers was collectant in de kerk,
En Theo Cuppen deed bij de Fanfare belangrijk werk.
Toon van Sambeek was ondernemer in transport,
En op school droegen alle meisjes een schort.
Als er ergens een varken werd geslacht,
Moesten de beste stukjes naar de pastoor gebracht.
Ook de meester werd vereerd met eieren en worst,
Maar je kreeg evengoed op je donder als je inkt had gemorst.
In het Fanfarezaaltje was ’t soms dansen of toneel,
Naar de repetitie kijken was de jeugd haar deel.
Naar Willie Blom werden kapotte radio’s gebracht,
Maar op reparatie werd jarenlang gewacht.
Met Vastenavond was het veertig-uren-gebed,
Je werd een uur lang op ’n houten stoeltje gezet.
Voor in de kerk hebben we missen lang op die rotbankjes gezeten,
O ja, en biechten; ‘ik heb van de suikerpot gegeten’.
Dat was het dan, zijn we wat vergeten?
Neem het ons niet kwalijk, je kan na 40 jaar niet alles meer weten!
Mimi Nas en Jo Arts, november 1983.
In 1950 verhuisde de Lambertusschool naar de St. Machutusweg en ging voortaan de St. Francisschool heten. In het oude schoolgebouw vestigde zich in 1957 pantoffelfabriek Wielco's.
Natuurlijk werden er tijdens de reünie in 1983 in Zaal Bardoel de nodige schoolherinneringen opgehaald.
De opkomst van de oud-leerlingen was bijzonder hoog, ook waren verschillende oud-leerkachten aanwezig.
In de tijd dat de foto's werden gemaakt, in 1946, bestond het onderwijsteam uit: 1e en 2e klas; Juffrouw Jansen of Annie Spork, 3e, 4e en 5e klas; Jo van Dinther en de 6e, 7e en soms 8e klas; Frans Bongaards. Frans Bongaards was schoolhoofd.
Een schooldag begon met de Heilige Mis om half 8 in de kerk en met catechismus leren. Kinderen vanuit de Vogelshoek, 't Rot, de Hei en van over de Raam aten na de kerk op school hun boterham op. Want fietsen hadden ze niet en om voor schooltijd weer op en neer naar huis te lopen was de tijd te kort.
Jongens en meisjes zaten wel bij elkaar in het lokaal, de jongens rechts en de meisjes links.
Ook het spelen buiten was gescheiden. De jongens hadden hun speelplaats op het huidige kerkplein en de meisjes de speelplaats naast de school. Dit speelplein was omgeven door een muurtje met spitse ijzeren hekken.
De meisjes uit de hogere klassen moesten bij toerbeurt in de pauze de school stoffen. De oudere jongens hadden de taak om voor schooltijd de kachels schoon te maken, de kolenkit te vullen en de kachels aan te stoken. Als dit laatste niet lukte of er kwam teveel rook vrij, dan werd Grad de Smid er bij gehaald.
Iedereen herinnerde zich verder de brede gang met ijzeren kapstokhaken. Het geluid van het geklepper van de klompen door het schoolgebouw. De zwarte kachels kachels in de lokalen met de lange kachelpijpen. Helemaal achter in de gang de altijd stinkende w.c.'s en het smerige kolenhok.
En het ontzag wat we hadden voor de meesters en de juffrouw, we hadden er bijna schrik voor.
We wisten niet beter, in die tijd was het gewoon zo.
Toch hebben de meesten van ons het zeker niet als een vervelende tijd ervaren. De vele verhalen tijdens de reünie bewezen dat.
