Camping Bruinsbergen, Reekschebergpad 1, Escharen.

Voor een naamverklaring van 'Bruinsbergen' moeten we eerst even de geschiedenis induiken.

Dit gebied werd 'De Reeksche Bergen' genoemd, het bestond uit duinen van stuifzand en heidegrond, en viel toen onder de gemeente Reek. De gemeentegrens was de Hooge Raam. Hier stond aan de Reekse zijde een bouwhof genaamd 'Den Berg'. De schuur van deze boerderij stond aan de overkant van de Hooge Raam op Escharens grondgebied.

Al in hele oude aktes komen we de naam 'Den Berg' tegen. Eigenaren van deze boerderij zijn jarenlang erven van Familie de Bruin geweest. Zij hadden aan Reekse en Escharense zijde hier veel percelen grond in bezit. In de volksmond is dit gebied daarom waarschijnlijk, 'De Bruin van/bij de bergen', de 'Bruinsbergen' gaan heten.

Uit het 'Cohier der vaste goederen', Gemeente Escharen 1805

Schepenakte Gemeente Reek, 1850

Boerderij Den Berg wordt aan de Reekse zijde niet herbouwd, zoals op bovenstaande kadasterkaart uit 1870 blijkt. Aan de Escharense kant wordt de schuur herbouwd en krijgt dan de functie van woning. In deze nieuwe boerderij komt in 1871 Johannes Maasen wonen. Hij is dan getrouwd met een dochter van Francis Cuppen, Elisabetha Cuppen. 

Tot op heden woont hier aan de Bremweg in Escharen nog steeds Familie Maassen.

bruinsbergen

In 1910 koopt Wilhelmus Siebers (1844-1933) een perceel grond, 'aan De Bergen' in Reek.

Wilhelmus woont op De Bolt in Escharen. Hij verhuisd met zijn gezin in 1916 naar Velp.

Zijn zoon Martinus(Martien) Siebers trouwt in april 1921 met Antonetta van Kuppeveld uit Velp. Zij trekken dan bij zijn ouders in tot oktober 1923.

Op het perceel 'aan De Bergen' in Reek (B 681) bouwt Martien dan in 1923 een 'woonhuis met stal' en Martien en zijn vrouw, betrekken deze woning eind 1923.

Het gezin krijgt 2 kinderen: dochter Anna geboren in 1924 en zoon Willem in 1926. Willem overlijdt echter twee dagen na zijn geboorte.

Martinus Siebers was landbouwer van beroep en bij hem begint de voorgeschiedenis van De Bruinsbergen. 

Bovenstaande bouwtekening is van de 'woning met stal' die Martien Siebers, in 1923 'aan De Bergen' in Reek liet bouwen.

In 1932 brandde de woning, door voor ons onbekende oorzaak, af. De boerderij loopt in ieder geval dusdanige schade op dat er in oktober 1932 vergunning wordt aangevraagd voor het bouwen van een nieuwe boerderij. Deze wordt gebouwd op de fundering van het afgebrande huis.

Hierboven de originele bouwtekening uit 1932. Op het formulier  'aanvraag om vergunning voor het oprichten van een gebouw' valt verder te lezen dat het om een woonhuis met stal gaat op een perceel grond, gelegen aan 'de Bergen' kadastraal bekend gemeente Reek, sectie B 681. 

Het werk zal worden uitgevoerd door C. Thijssen en Zn. te Beers (dit is een zwager van Martien Siebers, getrouwd met zijn zus Wilhelmina). De begrotingssom is f 3500,-.

Martien Siebers heeft in 1932 dus de boerderij gebouwd, die momenteel nog het centum van de camping is.

foto: Willy Arts

Luchtfoto uit 1944 van het gebied Reeksche Bergen / Zandvoort / Lage Hei

Bruinsbergen, ±1965, foto gemaakt vanuit de houten uitkijktoren.

Jan en Anna krijgen acht kinderen, zes dochters en twee zoons: Tonnie, Harrie, Betty, Mies, Annie, Rieky, Mientje en Janine.

Jan Dorussen had een klein landbouwbedrijf met ca. 10 hectaren grond. Naast het werken op zijn boerderij ging hij ook de melkkar rijden. Volle melkbussen bij de boeren ophalen met paard en wagen en deze weer lossen bij de melkfabriek in Reek. De 'romkar varen' zoals dat heette.

Halverwege jaren zestig stopte Jan met zijn landbouwbedrijf en ging hij werken bij defensie op Kamp Driehuis in Reek. Hij heeft toen een deel van de landbouwgrond ingeplant met boompjes, vooral dennetjes. Daarna zijn vrij snel de eerste campinggasten gekomen. In deze jaren was 'het kamperen bij de boer' erg in opkomst. Jan begon zo langzaam aan van zijn landbouwbedrijf een recreatiebedrijf te maken. De verschillende schuurtjes kregen een andere bestemming en deze werden verbouwd tot zomerhuisjes.

Van de gemeente Schaijk kreeg hij een tijdelijke vergunning en er werden toiletten gebouwd. Ook mochten er enkele tenten en caravans op zijn tien hectare groot natuurterrein geplaatst worden.

Hier ging een jarenlange strijd aan vooraf.  Gedeputeerde Staten was van mening dat het ging om een agrarisch gebied en dat de omvang van de camping te klein zou zijn om de vereiste investeringen exploitabel te maken. 

Familie Dorussen was erg volhardend met betrekking tot die vergunningaanvraag. Terecht, want het ging om de toekomst van hun bedrijf. Aanvankelijk werd de vergunning geweigerd door Gedeputeerde Staten. Terwijl Gemeente Schaijk jarenlang investeringen in de camping had toegestaan. De zaak zat toen op slot, omdat volgens de toenmalige Kampeerwet beroep hogerop bij de Kroon niet mogelijk was.

Het kwam zelfs zover dat er al een datum voor ontruiming van de camping vast stond.

Familie Dorussen heeft toen Dhr. Du Chatinier, lid van de 2e kamer, (zie artikel hieronder) weten in te schakelen. Deze is persoonlijk op camping de Bruinsbergen komen kijken. Du Chatinier heeft de hele kwestie bij de Kroon gebracht met als resultaat dat de Kampeerwet werd veranderd. Een wetswijziging doorvoeren door particulier initiatief, was vrij uniek in Nederland.

Uiteindelijk kreeg Jan Dorussen dus in 1972 vergunning voor zijn recreatiebedrijf.

Krantenbericht Brabants Dagblad

De visvijver is door Jan Dorussen gegraven eind jaren zestig. Het zand is naar Velp gegaan en gebruikt voor de in aanleg zijnde gebouwen op het terrein van De Binckhof.

In 1982 overleed Jan Dorussen op slechts 61-jarige leeftijd. Anna bleef met de dan nog thuiswonende kinderen en de camping achter.

Oudste dochter Tonnie is dan inmiddels getrouwd met Tiny Hendriks. Tiny heeft jarenlang als smidsknecht gewerkt hier in het dorp bij Arie vd Linden. Als knecht van de smid is het wel noodzakelijk dat je sterk bent, maar over de kracht van Tiny doen zich nu nog steeds sterke verhalen de ronde.

Tiny en Tonnie wonen in Zeeland. Na het overlijden van vader Jan in 1982, komen ze met hun dochter Hanneke, naar de Bruinsbergen en betrekken het ouderlijk huis van Tonnie. Samen met Anna gaan ze de camping beheren.

Wegen worden aangelegd en er wordt volop aangeplant. Er komt een paardenweide, een kinderboerderij  een zwembadje en verschillende speelgelegenheden voor de kinderen. Verder een kunstgrasveldje, een visvijver midden in het bos en een gezellige kantine met terras.

Dan komt in januari 2014 Tiny te overlijden.

Tiny en Tonnie Hendriks- Dorussen

De dochter van Tonnie en Tiny, Hanneke, heeft belangstelling voor het runnen van de camping. Ze is samen met haar moeder Tonnie, vennoot geworden in v.o.f. De Bruinsbergen.

Er wordt flink aan de weg getimmerd om alles te herstructuren en nog verder te moderniseren. 

Met de komst van Hanneke heeft de vierde generatie haar intrede gedaan op Bruinsbergen.

Opa Martinus heeft de boerderij gebouwd, vader Jan is met de camping begonnen, Tonnie en Tiny hebben de camping uitgebreid en dochter Hanneke met haar partner Kees, gaan de camping verder moderniseren en hebben ambitieuze toekomstplannen.

" Natuur moet je kunnen ontdekken en vooral beleven om deze echt te waarderen"

Promotiefilmpje Camping Bruinsbergen 2014

De Reeksche Heide is een natuurgebied van 465 ha .

Aansluitend naar het oosten liggen de Reekse Bergen. De Reeksche Heide was in 1850 reeds in gebruik als een militair oefenterrein en schietterrein voor het in Grave gelegerde garnizoen. De stuifduinen werden als kogelvangers gebruikt. Ook momenteel is het gebied als zodanig in gebruik. Een groot deel van het terrein is dan ook omheind. 

De Reekse Bergen zijn vrij toegankelijk en geen militair terrein.

De Reekse Heide en Reeksche Bergen, bestaan voornamelijk uit voormalig stuifzandgebied, grotendeels met naaldhout beplant en nog enkele heiderestanten bevattend. De beplanting dateert uit het begin van de 20e eeuw.

(Link naar  IVN Grave voor beschrijving van dit gebied)